Yaklaşık bir 19 sene önce gözlerimi açmışım dünyaya, ürkek bakışlar arasında. Nasıl biri olacaktım, neler yaşayacaktım? Yaşadıkça öğrenecektim. Öyle böyle, düşe kalka büyüdüm işte. İstanbul'a âşık oldum önce. Dahası yok. Hala öyle. Çok uzun bir süredir "öğrenci" görevini üstlenmekteyim. Daha ne olduğunu bilmediğim bir sınava çalışırken buldum önce kendimi. Liseye giriş dediler, girdik. Kadıköy Anadolu İmam Hatip Lisesi'ne çıktı kısmetim. Sanırım hayatımdaki en doğru karar oldu bu. Dünyaya bir kez daha gelsem derler ya, dünyaya bir kez daha gelsem, yine aynı liseye giderim. Ee, sınavlar biter mi? Girdik tekrar bir sınava. Bu sefer başka okul, bambaşka okul için. Marmara Üniversitesi dediler, koydular beni oraya. Bilgi ve Belge Yönetimi diyorlar bölümümün ismine. Her zaman sorulan "O ne?" sorularına yavaş yavaş alışarak, okumaya çalışıyorum işte. Ve hayatımda verdiğim en güzel ikinci karar bu oldu sanırım, Kütüphaneci ve Arşivci olmak. Uzun mu kısa mı hayatım olacak bilmem ama sanırım şöyle bir söz yakışır bu yazıya;
"Allah'ım kaderimden şikayetçi değilim, aksine bahtiyarım evrende bana da rol verdiğin için şahsen." | Murat Menteş
Bir de isim kondurdular bana, Hacer diyorlar. Ama en nihayetinde insanım bende.
