Sayfalar

6 Haziran 2012 Çarşamba

Tamam kabul ediyorum biraz safım. Ah, tamam tamam çok safım. Farkındayım. İnsanlardan beni düşünmesini istiyorum. O benim durumumda olsa ben onu düşünürüm çünkü. İnsanlar neden karşısındakini hiç düşünmez? Neden hep kendini düşünür? Neden yani neden? Bir şey olur, ben geride kalırım. Bir plan yapılır, bir tek bana uymaz. Bir şey verilir, bana kalmaz. -Ki hoş kalsa da kullanamayacağım ya da arta kalan birşey olur.- Bir olay olur, en son benim haberim olur. Bir buluşma olur, en son benim haberim olur. -Aa, dur. Hiç haberim olmaz mı deseydim acaba?- Bu dünyada kendimizden başka insanlarda varken, neden kendimiz? Çok mu bir halt sanıyoruz yoksa kendimizi? Rabbim ego sahibi kişilerden yapmasın kimseyi.

Safım, insanlara çabuk aldanıyorum. Safım, hala insanlardan beni düşünmelerini bekliyorum. Çok safım, hala kötü insanların olabileceğini düşünemiyorum.

Aklıma ortaokul'dan çok sevdiğim bir arkadaşım geldi. O zaman daha da saftım tabi, arkadaşı olduğum için, beni sevdiği için yanımda olduğunu sanırdım. Geç oldu ama anladım. Beni salak yerine koyduğu için benim yanımdaydı. Onun eğlencesiydim belki de. Oysa ben tamamen iyi niyetimle onun dediklerini yapıyordum. Oysa ben söylediği hiç bir yalana inanmadığım halde arkadaşım olduğu için inanmış gibi yapıyordum. Belki de az gülmedi arkamdan inandığımı düşündüğünden. Özledim, ama görmek istemiyorum. Görürsem sahte gülmekten korkarım hemde.

Anca kendime kızar, kendime sayarım. Yine aynı tas aynı hamam olacak. Ben yine üzüleceğim ama sadece benim haberim olacak. Ben yine iyi niyetli yaptığım bir şeyden dolayı salak yerine konacağım. Ben yine salaklık yapacağım. Ben yine insanların esas niyetinin kötü olduğunu anlamayacağım. Ben yine insanların sadece kendilerini düşündüklerini unutup birinin olsun beni düşünmesini bekleyeceğim. Ben yine haberim olmadığı için bir çok buluşmaya gidemeyeceğim. Ben yine odama geçip ağlayacağım. Ben yine insanların güldüğü kişi olacağım.

Ama olsun, en azından sadece kendime zarar veriyorum. Başkasına değil. En azından kendimi üzüyorum, başkasını değil.

Hiç yorum yok: